...gelmek üzere. Biraz mum ışığı, kalın pijamalar, sessizlik ve patiklerin tadını çıkarmak için son zamanlar...
Bu mevsimde, günün koşturmacasından eve her döndüğümde, bana nefis gelen şeylerden biri bu patiklerden bir çifti ayağıma geçirmek, parkelerin, taşların, halıların, kilimlerin üzerine bastığımı bana hissettiren bu yumuşacık şeylerle dolanmak evde. Ailemin kadınlarının hediyesi bir çoğu, bu nedenle olduklarından fazlasını hatırlatır ve ayaklarıma, oradan da ruhuma işte, göründüklerinden fazla dokunurlar. Eskiyeceklerini düşündükçe dertlenir, hep ziyaretlerde bir ucundan çantama konuvermiş patiklerim olacak mı şu dünyada diye düşünmeden edemem.
Kadınlar, alem varlıklar. Bebeklerin giydiği bu şeyleri kadınlar giyiyor bir de şu ciddi ve ağır dünyada. Kadınlar, sokakta platform topuklar üzerinde, belki bazen acı içinde yürüyen, ayakkabı merakları olduğu rivayet edilen, bu rivayete teslimiyette sakınca görmeyen şu frapan, şık, zarif, kendini yok kılacak kadar sade, rüküş, tatlı kadınlar, görünümlerini süzecek bakışların yokluğunda, evlerde en fazla bir de bebeklerin giydiği bu çilekli, güllü, geyikli, mantarlı patiklere emanet etmekteler yorgun ayaklarını. Kadınlar, pek şeker, pek komik varlıklar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder